پودر کلبات یک ماده معدنی ارزشمند

پودر های معدنی و مواد معدنی صنعتی ارزش بسیاری از صنایع را به همراه دارد و در طیف وسیعی از کاربردها مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد به عنوان ماده اولیه اصلی ساخت و ساز ، شیشه ، ساینده ، کاغذ ، مواد شیمیایی ، سرامیک ، متالورژی و صنایع کشاورزی دارای ارزش اقتصادی زیادی هستند. مواد معدنی گاهی به صورت سنگ، گاهی پودر دیده میشوند. ما قصد داریم در مورد یکی از پودر های معدنی بسیار پرکاربرد یعنی پودر کلبات در این مقاله به شما توضیحاتی ارئه کنیم.

کبالت یک فلز خاکستری سخت و مغناطیسی است. این ماده معمولاً همراه با نیکل در سنگ معدن های آرسنیک یافت می شود ، فراوانی آن در پوسته زمین 20 ppm است. کبالت نسبتاً غیرفعال است ، در هوا پایدار است و فقط به آرامی توسط اسیدهای رقیق مورد حمله قرار می گیرد. با هیدروژن و نیتروژن ترکیب نمی شود اما در دمای بالا با کربن ، اکسیژن و بخار واکنش نشان می دهد و در موارد اخیر CoO تولید می کند.پودر کابات جز مواد معدنی با کاربرد وسیع مباشد، که در ادامه به ذآن ها خواهیم پرداخت.

 در خرید پودرهای معدنی می بایست بسیار با تجربه و احتیاط عمل کرد چرا که این کار بسیار تخصصی بوده، دقت و دانش بالایی را طلب می‌کند کوتاهی در این امر موجب زیان های جبران ناپذیری خواهد شد.

نمک های کبالت (در درجه اول آلومینات کبالت ، معروف به "آبی کبالت" یا "آبی تنارد") قرن هاست که شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد تا رنگ آبی را برای رنگ ها و سرامیک ها فراهم کند. آلیاژهای کبالت دارای مقاومت حرارتی و اکسیداسیون خوبی هستند ، همراه با مقاومت مکانیکی. این فلز همچنین در آبکاری و از ایزوتوپ رادیواکتیو آن ، 60 کبالت ، در درمان سرطان استفاده می شود.

برنامه های کاربردی نمونه

این فلز همه کاره موقعیت خود را در مناطق سنتی مانند فوق آلیاژها تثبیت کرده و در برخی از برنامه های جدیدتر مانند باتری های قابل شارژ کاربرد بیشتری پیدا کرده است.

آلیاژها-

سوپرآلیاژهای پایه کبالت بیشتر کبالت تولید شده را مصرف می کنند. پایداری دمایی این آلیاژها آنها را برای استفاده در پره های توربین توربین های گازی و موتور هواپیماهای جت مناسب می کند ، اگرچه آلیاژهای تک کریستال پایه نیکل از این نظر از آنها پیشی می گیرند. آلیاژهای پایه کبالت نیز در برابر خوردگی و مقاوم در برابر سایش هستند. آلیاژهای خاص کبالت-کروم-مولیبدن برای قطعات مصنوعی مانند جایگزینی مفصل ران و زانو استفاده می شود. از آلیاژهای کبالت برای پروتزهای دندانی نیز استفاده می شود ، جایی که برای جلوگیری از آلرژی به نیکل مفید است. برخی از فولادهای پرسرعت نیز از کبالت برای افزایش مقاومت در برابر حرارت و سایش استفاده می کنند. آلیاژهای ویژه آلومینیوم ، نیکل ، کبالت و آهن ، معروف به Alnico و ساماریوم و کبالت (آهن ربا سوبارو-کبالت) در آهن ربا های دائمی استفاده می شود.

باتری

اکسید کبالت لیتیوم (LiCoO2) به طور گسترده ای در الکترودهای باتری یون لیتیوم استفاده می شود. باتری های نیکل کادمیوم (NiCd) و هیدرید فلز نیکل (NiMH) نیز حاوی مقادیر قابل توجهی کبالت هستند.

کاتالیزور-

از چندین ترکیب کبالت در واکنش های شیمیایی به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. از استات کبالت برای تولید اسید ترفتالیک و همچنین اسید دی متیل ترفتالیک استفاده می شود که ترکیبات کلیدی در تولید پلی اتیلن ترفتالات هستند. اصلاح بخار و هیدرو سولفوراسیون برای تولید نفت ، که از اکسیدهای آلومینیوم مولیبدن مخلوط کبالت به عنوان کاتالیزور استفاده می کند ، یکی دیگر از کاربردهای مهم است. کبالت و ترکیبات آن ، به ویژه کربوکسیلات های کبالت (معروف به صابون های کبالت) ، کاتالیزورهای اکسیداسیون خوبی هستند. از آنها در رنگ ها ، لاک ها و جوهرها به عنوان مواد خشک کننده از طریق اکسیداسیون برخی ترکیبات استفاده می شود. همین کربوکسیلات ها برای بهبود چسبندگی فولاد به لاستیک در لاستیک های شعاعی تسمه دار فولادی استفاده می شوند.

رنگدانه ها و رنگ آمیزی-

قبل از قرن نوزدهم ، استفاده غالب از کبالت به عنوان رنگدانه بود. از اواسط تولید smalt ، یک لیوان آبی رنگ شناخته شده بود. اسمالت با ذوب مخلوطی از مواد معدنی بو داده smaltite ، کوارتز و کربنات پتاسیم تولید می شود و یک لیوان سیلیکات آبی تیره تولید می شود که پس از تولید آسیاب می شود. از اسمالت به طور گسترده ای برای رنگ آمیزی شیشه و به عنوان رنگدانه برای نقاشی ها استفاده می شد. در سال 1780 سون رینمن سبز کبالت و در سال 1802 لوئیس ژاک تنار آبی کبالت را کشف کرد. از دو رنگ آبی کبالت ، آلومینات کبالت و سبز کبالت ، مخلوطی از اکسید کبالت (II) و اکسید روی ، به دلیل ثبات برتر ، به عنوان رنگدانه برای نقاشی استفاده شد. از رنگ کبالت برای رنگ آمیزی شیشه از عصر برنز استفاده می شده است